ΖΑΛΟΓΓΟ,ΤΟ ΚΑΜΑΡΙ ΤΗΣ ΠΡΕΒΕΖΑΣ.

Ο Δήμος Ζαλόγγου έχει έδρα το Κανάλι Πρέβεζας.Ο πληθυσμός του Δήμου σύμφωνα με την απογραφή του 1991 ανέρχεται σε 5.179 κατοίκους, ενώ τους θερινούς μήνες αυξάνεται σε 30.000 και καταλαμβάνει έκταση 130.078 στρεμμάτων.
Δήμαρχος του είναι ο κ. Φάνης Μικρούλης.
Ιστορικό ορεινό χωριό. Στο βράχο απ΄ όπου έπεσαν οι Σουλιώτισσες με τα παιδιά τους, κυνηγημένες από τ’ ασκέρια του Αλή πασά που αθέτησε το λόγο του και καταδίωξε τους Σουλιώτες το Δεκέμβρη του 1803, όταν έπεσε το Σούλι από προδοσία, υψώνεται μνημείο του γλύπτη Ζογγολόπουλου, που παριστάνει το χορό του Ζαλόγγου. Οι Σουλιώτες ξεκίνησαν χωρισμένοι σε τρεις ομάδες, η μια από αυτές, αποτελούμενη από 800 Σουλιώτες, με αρχηγό τον Κουτσονίκα, κατευθυνόταν προς την Πάργα που την κατείχαν οι Ρώσοι, και στάθηκε στο Ζάλογγο για να αναπαυθεί. Για να διαφύγουν την καταδίωξη των Αλβανών του Αλή πασά, οι Σουλιώτες οχυρώθηκαν στο μοναστήρι της κορυφής, όπου αντιστάθηκαν επί δυο μέρες. Στις 18 Δεκεμβρίου, μια ομάδα, υπό τον Κίτσο Μπότσαρη, κατόρθωσε να διασπάσει τον κλοιό και 147 άντρες έφθασαν στην Πάργα. Όσοι απόμειναν στην μονή αιχμαλωτίστηκαν, ενώ 57 γυναίκες κατέφυγαν σ’ένα βράχο στην κορυφή που ονομάζεται Στεφάνι. Για να μην πέσουν στα χέρια των Αλβανών και αφού έριξαν τα παιδιά τους στο βάραθρο του ποταμού Αχέροντα, πήδησαν κι αυτές, κατά την παράδοση χορεύοντας, η μια μετά την άλλη στον γκρεμό.Στη Ν πλαγιά του Ζαλόγγου βρίσκονται τα ερείπια της αρχαίας Κασσώπης. ΄Οπως προκύπτει από τις μέχρι τώρα ανασκαφές, χτίστηκε πριν από τα μέσα του 4ου αι. π.Χ. Υπήρξε ισχυρό ελληνιστικό κέντρο που καταστράφηκε μαζί με τις άλλες ηπειρώτικες πόλεις από τους Ρωμαίους κατακτητές.Αξιοθέατα αποτελούν:
Το γυναικείο μοναστήρι του Αγίου Δημητρίου, 3 χλμ από το χωριό.
Ο Βράχος απ΄ όπου έπεσαν οι Σουλιώτισσες απέχει 15 χλμ με τα πόδια από το μοναστήρι.
Τα ερείπια της αρχαίας Κασσώπης, 2 χλμ ΒΔ από την Καμαρίνα. Η Κασσώπη κατοικήθηκε από την παλαιολιθική εποχή. Το 700 π.Χ. Ηλείοι άποικοι είχαν ιδρύσει στα παράλια της περιοχής διάφορες πόλεις και στις αρχές του Δ π.Χ. αιώνα την Κασσώπη. Η πόλη καταστράφηκε την εποχή της ρωμαιοκρατίας και ερημώθηκε μετά την ίδρυση της Νικόπολης γιατί ο πληθυσμός αναγκάστηκε να κατοικήσει στη νέα πόλη. Στην περιοχή της υπάρχουν αρχαία λείψανα κυρίως Ελληνιστικής εποχής.

Η μονή Αγίου Δημητρίου βρίσκεται κάτω από τον περίφημο βράχο του Ζαλόγγου με το επιβλητικό μνημείο των Σουλιωτισσών που χορεύουν. Ιδρύθηκε προς τα μέσα του 18ου αιώνα από τον ηγούμενο της Μονής Ταξιαρχών Διονύσιο και από μετόχι της μετατράπηκε σε μονή. Αποτελεί ιστορικό διατηρητέο μνημείο.
Ιστορήθηκε από τους Χριστόδουλο και Ιωάννη, αγιογράφους από την Κορίτιανη, το 1816. Το μοναστήρι λεηλατήθηκε και καταστράφηκε από τους Τούρκους αρκετές φορές, αλλά και από το σεισμό του 1924, όμως ανακαινίσθηκε.
Λειτούργησε πότε ως ανδρικό αλλά και πότε ως γυναικείο μοναστήρι. Διέθετε μεγάλη περιουσία και έκανε πολλές αγαθοεργίες και κοινωφελή έργα. Επίσης διέθετε και διαθέτει πολλά μετόχια.
Σήμερα σώζεται το καθολικό (μονόκλιτη βασιλική με τρούλο) της μονής με ωραίες αγιογραφίες, εσωτερικά και εξωτερικά του ναού, αλλά και τα κελιά της.